الگو تار یحیی یکی از الگوی های معروف تار می باشد.
هُوْهانِس آبکاریان که نام ارمنی آن Հովհաննես Աբքարյան می باشد
در سال ۱۲۵۴ خورشیدی در جلفای اصفهان متولد شد .
هُوْهانِس آبکاریان معروف به یحیی تار ساز، یک سازنده ساز ایرانی ارمنیتبار بود.
هوهانس آبکاریان معروف به یحیی تار ساز فرزند «خاچیک نجارباشی»
در سال ۱۲۵۴ یا ۱۲۵۵ خورشیدی در یکی از محلههای قدیمی
جلفای اصفهان به نام «محله سنگتراشها»، در «کوچهٔ گازاندران» به دنیا آمد.
او به یحیی دوم نیز معروف است. وی ابتدا وسایل موسیقی
و طرز ساخت آنها را از پدرش آموخت و کمکم پا را فراتر از الگوی پدر گذاشت
و برای شروع کار از الگو و اندازههای تار «استاد فرجالله» تقلید کرد.
ویژگی های تار یحیی ( الگو تار یحیی )
از ویژگیهای تار یحیی نکتهای است که استادان
قبل و بعد از او کمتر به آن توجه داشتهاند. یحیی اولین سازندهای بود
که از ابتدای کار روند کیفی ثابت و مستمری (و به اصطلاح امروز استانداردی)
را برای کار خود در نظر گرفت. مقایسهٔ آثار متعدد
بر جای مانده از او حکایت از آن دارد که انحراف معیار در آثار متعدد
استاد یحیی بسیار ناچیز و در حد صفر است. تمامی تارهای
به جای مانده از او حتی از نظر کوچکترین معیارها و اندازههای
فنی و الگو اختلاف چندانی با یکدیگر ندارند
(البته، با در نظر گرفتن این نکته که یحیی در سه اندازهٔ بزرگ، متوسط و کوچک تار میساخته)؛
امری که بیشتر از یک کارخانه با فن آوری نوین مورد انتظار است تا از سازندهای در کارگاهی کوچک و ابتدایی.
میگویند صبر و حوصله یحیی در آمادهسازی چوب توت راز ماندگاری
سازها و طنین خوش صدای آنها است. نقل شده که یحیی
کُندههای توت را در حاشیه زایندهرود میبسته تا آب به مرور
زمان آوندها را از شیرآبه خالی کند. سپس بعد سالی آنها
را به نانوایی برده و سالی دیگر کُندهها در کنار تنور نانوایی خشک میشدند.
سالی دیگر را نیز در دمای کارگاه سپری میکردند و آن گاه زیر تیشه استاد تارساز قرار میگرفتند.